توضیحات

بسیاری از گوشی‌‌های هوشمندی که ما در سایت‌ها و یا بازار می‌بینیم، قیمت بسیار زیادی دارند و همین قیمت زیاد، باعث می‌شود که از دسترس طیف وسیعی از متقاضیان، خارج شوند. برای این‌که تمامی متقاضیان به تلفن‌های هوشمند مناسب دسترسی داشته باشند، باید با وسواس زیادی به تولید اسمارتفون‌های ارزان قیمت پرداخت؛ تولید اسمارتفون‌های مقرون به صرفه، از آن‌جهت، نیازمند وسواس است، که باید در تمامی موارد، راضی کننده باشد و حداقل استانداردها را رعایت کند و تولید اینچنین تلفن‌های هوشمندی، از دست هر شرکتی برنمی‌آید.

یکی از شرکت‌هایی که می‌تواند و اثبات کرده که در تولید این دسته از تلفن‌های هوشمند، تبهر دارد، شرکت موتورولا است، که چند سالی به شرکت گوگل تعلق داشته. در تولیدات اخیر موتورولا، محصولات مطلوبی را می‌بینیم، که برای بودجه‌های کم درنظر گرفته می‌شوند و کاملا با استانداردها سازگاری دارند؛ محصولی مانند موتورولا موتو ای ۷.

موتو ای ۷، یک محصول کاملا کاربردی است، که درمورد تمامی کارهای روزمره و گاها مشقت‌بار، خوب عمل می‌کند. طراحی این تلفن هوشمند با طراحی‌های مورد علاقه شرکت موتورولا، توفیر زیادی دارد و تفاوت این طراحی با دیگر طراحی‌های این شرکت، کاملا محسوس است. با این‌که قیمت ۱۰۰ یورویی موتو ای ۷، انتظارات را کم می‌کند، اما می‌بینیم که این تلفن هوشمند، در بسیاری از جهات، ما را گشفت‌زده کرده و کارایی‌های خود را به‌رخ می‌کشد

در مرحله نخست، سخت‌افزاری را می‌بینیم، که به قول شرکت سازنده آن، گیمینگ است؛ اما برای استفاده‌های بازی‌محور سنگین، شایستگی ندارد، اما برای پردازش‌های نیمه‌سنگین و روزمره، بسیار قابل اتکا است. این تراشه، تاثیر زیادی بر دوربین اصلی دوگانه گذاشته. این دوربین، برای اسمارتفونی با این قیمت، کاملا شایسته است، مخصوصا که یک لنز ۴۸ مگاپیکسلی، آن را همراهی می‌کند

به بحث نمایشگر که می‌رسیم، انتظار داریم که موتورولا، مانند سامسونگ، برای نمایشگر تلفن هوشمند ۱۰۰ یورویی خود، وقت زیادی نگذارد، اما متوجه می‌شویم، که موتورولا برای نمایشگر، ای ۷، استانداردها را رعایت کرده و برای روشن ماندن طولانی مدت آن، یک باتری نسبتا حجیم را درنظر داشته.

طراحی موتورولا موتو ای ۷ را بیش‌ از این‌که به طراحی‌های شرکت سازنده آن، تشبیه کنیم، با طراحی خانواده نوت ۹ شیائومی خویشاوند می‌دانیم. در این طراحی، ایرادات کوچکی را مشاهده خواهید کرد، که البته، آن‌قدر کوچک هستند که می‌شود آن‌ها را قابل چشم‌پوشی دانست و چندان به آن‌ها نپرداخت.

بر روی پنل پشتی موتو ای ۷، حسگر اثر انگشتی را می‌بینیم که با طراحی نسبتا قدیمی حفره آمده. این طراحی، با لوگوی دایره‌ای شکل شرکت موتورولا که در درون آن قرار دارد، تزئین شده. حفره دقیقا زیر قاب دوربین اصلی دوگانه است و این ما را به یاد شیائومی ردمی نوت ۹ می‌اندازد، که با کمی تغییر همراه بود.

به پنل جلویی که نگاه می‌کنیم، به طراحی‌های بی‌حوصله نوکیا درمورد حواشی اطراف نمایشگر برمی‌خوریم، هرچند که ای ۷، محصول نوکیا نیست. حواشی نمایشگر ای ۷، در قسمت پایینی، ضخیم‌تر می‌شوند و این موضوع کمی جدی است. در بالای نمایشگر، دوربین سلفی با طراحی حفره آمده؛ طراحی حفره، جای ایراد دارد، اما به دلیل نوع پنل نمایشی، بهترین طراحی برای موتورولا موتو ای ۷ بوده.

در وسط قاب پشتی ای ۷، دوربین اصلی دوگانه، حضور دارد. این دوربین، درون یک مربع مشکی رنگ، قرار گرفته و در زیر آن، حفره حسگر اثر انگشت ذکر شده را تعبیه کرده‌اند. درون قاب، نحوه چینش سنسورهای دوربین، ما را به یاد مدل‌های شرکت گوگل می‌اندازد و تا به این‌جا، با یک طراحی چندملیتی همراه شده‌ایم. خود پنل پشتی، از الگوی ظاهری خاصی پیروی می‌کند و با کمی دقت می‌شود، نقطه‌های برجسته‌ بر روی آن را دید. از سمت راست و چپ قاب دوربین، طراحی موج مانندی، بیرون آمده.

بر روی فریم ای ۷ و در سمت چپ آن، فراخوان فیزیکی دستیار گوگل قرار دارد، که دقیقا در زیر درگاه سیم‌کارت است. این فراخوان هم، چهار نقطه برجسته بر روی خود دارد. «Motorola Moto E7» با ابعاد ۱۶۴٫۹ در ۷۵٫۷ در ۸٫۹ میلی‌متر، وزن ۱۸۰ گرم و رنگ‌های مشکی، آبی و قرمز عرضه می‌شود.

گاهی اوقات، برای هم‌قیمت‌های موتو ای ۷، پنل نمایشی نامناسب TFT را درنظر می‌گیرند، که می‌شود، چند روزی از آن ایراد گرفت؛ اما موتورولا، مردانگی به خرج داده و برای ای ۷ از یک پنل نمایشی IPS LCD استفاده کرده، که پنل استاندارد میان‌رده‌ها است و در مصرف باتری، نمایش رنگ‌ها، نمایش رنگ سفید و … بسیار خوب عمل می‌کند.

رزولوشن این نمایشگر هم همان استانداردی است، که موتورولا، باید از آن پیروی می‌کرده. رزولوشن ۷۲۰ در ۱۶۰۰، شاید مقدار بالایی به‌نظر نرسد، اما برای هم‌قیمت‌های ای ۷، یک رزولوشن مناسب به‌حساب می‌آید. این رزولوشن در کنار قطر ۶٫۵ اینچی نمایشگر، تراکم پیکسلی ۲۶۹ پیکسل بر هر اینچ را ارائه می‌دهد. نمایشگر ای ۷، با مساحت ۱۰۲٫۸ سانتی‌متر مربعی خود، ۸۲٫۳ درصد از فضای پنل جلویی را در اختیار دارد.

شرکت موتورولا برای ارائه یک رابط کاربری شخصی، چندان علاقه‌ای نشان نمی‌دهد، به همین دلیل، موتورولا موتو ای ۷، با اندروید ۱۰ و بدون رابط کاربری، معرفی شده. البته، چند مورد خاص را برای اسمارتفون‌های موتورولا می‌بینیم، مثلا اگر دو بار دکمه پاور را فشار دهید، به منوی شخصی‌سازی‌ شده کوچکی دسترسی خواهید داشت، که می‌توانید برای آن، برنامه‌های مورد علاقه و یا چند مخاطب را درنظر بگیرید. از طرفی دیگر، فراخوان فیزیکی دستیار گوگل نیز، مورد مناسبی است، که می‌توانید برای مثال با استفاده از آن، خواندن اخبار را بر دوش دستیار گوگل بی‌اندازید.

سخت‌افزار موتو ای ۷، توسط شرکت مدیاتک و به‌عنوان یک سخت‌افزار گیمینگ، تهیه شده؛ اما این سخت‌افزار با بازی‌های موبایلی سنگین، سازگاری ندارد، ولی برای پردازش داده‌های نیمه‌سنگین می‌شود روی آن حساب کرد. چیپست ۱۲ نانومتری Helio G25 عضو اصلی ترکیب سخت‌افزاری موتو ای ۷ است، که با توجه به حرف G خود را یک چیپست گیمینگ معرفی کرده.

چیپست هشت‌هسته‌ای شرکت مدیاتک، از چهار هسته Cortex-A53 با بیشینه فرکانس ۲٫۰ گیگاهرتز و چهار هسته Cortex-A53 با حداکثر فرکانس ۱٫۵ گیگاهرتز تشکیل شده. این چیپست برای پردازش داده‌های گرافیکی از پردازنده گرافیکی PowerVR GE8320 استفاده می‌کند که یک پردازنده نسبتا خوب است. «Motorola Moto E7» در یک نسخه با رم ۲ گیگابایت و حافظه داخلی ۳۲ گیگابایت و نسخه دیگری با رم ۴ گیگابایت و حافظه داخلی ۶۴ گیگابایت عرضه می‌شود.

دوربین اصلی موتو ای ۷، در عکس‌برداری از محیط‌های کم‌نور، کمی ضعیف عمل می‌کند و عکس‌های آن در فضاهایی که نور کافی ندارند، حاوی نویزهای زیادی است؛ البته کیفیت این عکس‌ها با دسترسی به حالت شب، ارتقا خواهند یافت. نکته دیگر، نویزهای گوشه عکس در تمامی محیط‌ها است. دوربین اصلی ای ۷ از یک سنسور ۴۸ مگاپیکسلی عریض با گشودگی دریچه دیافراگم f/1.7 و فاصله کانونی ۲۶ میلی‌متری برای عکس‌برداری از سوژه‌های عادی استفاده می‌کند و برای ثبت تصویر از سوژه‌های بسیار نزدیک، دوربین به سراغ لنز دیگر، یعنی سنسور ۲ مگاپیکسلی ماکرو با گشودگی دریچه دیافراگم f/2.4 می‌رود.

کیفیت سنسور ماکرو، دلنشین نیست. دوربین اصلی با کیفیت ۱۰۸۰ و سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه فیلم‌برداری خواهد کرد. دوربین سلفی که از یک لنز ۵ مگاپیکسلی عریض با گشودگی دریچه دیافراگم f/2.2 تشکیل شده با حالت HDR رنگ‌ها را بهتر ثبت می‌کند و با همان کیفیت دوربین اصلی دوگانه به ثبت فیلم، می‌پردازد.

موتو ای ۷، توسط یک باتری حجیم لیتیم-پلیمری پشتیبانی می‌شود که شاید یکی از نقاط قوت آن به حساب بیاید. این باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی با ظرفیت بالای خود، پشتیبان مناسبی است.

موتو ای ۷، با توجه به قیمت کمی که برای آن ذکر شده و توانایی‌های آن، برای بسیاری از کاربران مناسب است و در بازه قیمتی که در آن حضور دارد، در دسته بهترین‌ها قرار می‌گیرد.